Pokaż trasę GPS

Wieczorny widok na jesienne Wapowce... © gulik

Nostalgiczna poświata na Krasiczynem © gulik

Pokaż trasę GPS

Jakby można było nie pojechać z ojcem na męską wyprawę? Nie można! Więc pojechałem:P Główną atrakcją była nowa obwodnica Przemyśla. Trwają jeszcze spory i dyskusje na nazwą dla nowej przeprawy przez San. Ja proponuje im. Rafała Wilka- dwukrotnego zdobywcy złota na Paraolimpiadzie w Londynie w kolarstwie szosowym: jazda na czas i wyścig ze startu wspólnego. [Rafał Wilk- były żużlowiec; w wypadku doznał całkowitego paraliżu nóg; po wypadku zaczął uprawiać narciarstwo zjazdowe na nartach jednośladowych mono ski. Ponadto trenuje kolarstwo na rowerze z napędem ręcznym, tzw. handbike.] Poniżej kilka fotek:)

Nowy most- jake dostanie imię? © gulik

Mościk na Sanie © gulik

Kto pierwszy ten lepszy... © gulik

Panorama Przemyśla w nowego mostu:P © gulik

Pokaż trasę GPS

Po bardzo szybkim przyjeździe w kursu, wieczór zapowiadał się leniwie i bez większych atrakcji. Więc należało się wziąć do roboty i zwiedzić stare śmieci wieczorową porą:D
Na początek swoje kroki skierowałem do biura zdać dokumentację z wyjazdu, a następnie naszło mnie, żeby skoczyć na kopiec... A że on nie taki wysoki, to obowiązkowo trzeba było tam wyjechać:P Panoramy nocnego Przemyśla niestety nie zamieszczam z powodu lichej jakości zdjęcia. Jednak pozostałem foty reprezentują wyższy poziom jakości. Może już niedługo ukaże się więcej zabytków i ciekawych miejsc grodu nad Sanem pod osłoną nocy...:)Muszę odespać jakiś wolny dzień, żeby zrobić nocny kursik po mieście...

Handlowe oblicze przemyskiego przedmieścia © gulik

Bazylika archikatedralna Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i św. Jana Chrzciciela w Przemyślu- główna świątynia Archidiecezji Przemyskiej.Pierwszą katedrą od powstania diecezji w roku 1375 stanowił do 1412 roku drewniany kościółek pod wezwaniem świętych Piotra i Pawła. Jako druga katedra służyła od 1412 – 1460 roku ruska cerkiew katedralna wzniesiona z kamienia ciosowego na dziedzincu przemyskiego Zamku.
Budowę obecnej katedry w stylu gotyckim rozpoczął wraz z Kapitułą biskup Mikołaj Błażejowski w 1495 roku. Ostały się tylko mury i filary. Odbudowę wraz z wyposażeniem wnętrza zakończono w pierwszych dziesiątkach XVI wieku.Pod prezbiterium znajdują się fundamenty późnoromańskiej kamiennej rotundy z pierwszej połowy XIII w. Biskup Aleksander Antoni Fredro postanowił ją przebudować w stylu barokowym. W katedrze przechowywane są relikwie św. Józefa Sebastiana Pelczara i bł. Jana Balickiego oraz cudowna figurka Matki Bożej Jackowej.

Wieża katedralna © gulik

Przemyski rynek z magistratem w tle © gulik

Kościół zakonu Karmelitów Bosych © gulik

Katedra grekokatolicka pw Św Jana Chrzciciela- w 1991 roku papież Jan Paweł II przekazał kościół grekokatolikom na własność. Sobór został wybudowany przez jezuitów w latach 1626-1632. Po skasowaniu zakonu jezuitów przez cesarza Józefa, kościół św. Ignacego Loyoli służył jako magazyn. Opuszczony i niszczejący został przejęty przez diecezję i wyremontowany w 1904 roku. Pod wezwaniem Serca Pana Jezusa pełnił funkcję kościoła garnizonowego. Od 1957 roku odprawiano w nim również liturgię w rycie bizantyjsko-ukraińskim, a w 1991 roku Archieparchia przemysko-warszawska otrzymała zespół pojezuicki na własność w miejsce kościoła pw. Św. Teresy oo. Karmelitów, który sprawował rolę greckokatolickiej katedry przed wojną. Przed ołtarzem głównym zainstalowano zabytkowy ikonostas. W budynkach byłego klasztoru znajduje się Muzeum Archidiecezjalne.

Katedra gekokatolicka © gulik

Wieża została wzniesiona w latach 1775-1777 z fundacji przemyskiego biskupa greckokatolickiego Atanazego Szeptyckiego, jako dzwonnica przyszłej katedry greckokatolickiej. Katedra miała zastąpić wcześniejszą murowaną cerkiew pochodzącą z XVI wieku, która znajdowała się w miejscu dzisiejszej szkoły podstawowej nr 11.
Po I rozbiorze Polski rozpoczęto budowę katedry, a inwestycję obiecała wesprzeć cesarzowa Maria Teresa Habsburg. Zdążono jedynie wyburzyć starą cerkiew oraz wybudować okazałą późnobarokową dzwonnicę, gdy zmarła cesarzowa, a obietnice funduszów zostały na dworze cesarskim porzucone. Budowy tej nigdy nie dokończono.

Dzwonnica o wysokości 34 metrów zwieńczona galeryjką widokową i wyposażona w zegar wieżowy (stąd pochodzi obecna nazwa wieży), z czasem zaczęła pełnić rolę wieży strażniczej, użytkowanej przez straż ogniową jako punkt obserwacyjny. W 1850 uległa częściowemu zniszczeniu w wyniku pożaru, który strawił późnobarokowy hełm.
Od 1996 adaptowana na Muzeum Dzwonów i Fajek, stanowiące oddział Muzeum Narodowego Ziemi Przemyskiej.

Wieża zegarowa © gulik

Zlot ulicy Franciszkańskiej i Kazimierzowskiej- w tle kościół Reformatów © gulik

Pokaż trasę GPS

No cóż, dobrze, że nie padało, bo już robiło się pochmurno na horyzoncie a i parno w powietrzu było nieziemsko:) Jednak wola cyknięcia choćby paru kilometrów była silniejsza... A raczej tęsknota za pewnym odcinkiem zielonego szlaku prowadzącego z Łętowni na Lipowicę w Przemyślu. Mimo, że droga krótka i dla kogoś szkoda tam w ogóle brudzić opony, to jednak zachwyca swą siłą przyrody, dzikością lasu, idyllą łąk i... czymś jeszcze co tak bardzo mnie kusiło i za czym tak tęskniłem od dłuższego czasu. A trasę poznałem kilka lat temu na rajdzie szkolnym. Wówczas wspomnienia, które zapadły mi w pamięci coraz mocniej kołatały się w tęskniącej za rowerowymi wycieczkami głowie:) I te tęsknoty zostały zaspokojone, nakarmione mnogością malowniczych obrazów:) Do czasu, do kolejnej wycieczki...:)


A tu kilka foto-wspomnień z tej wyprawy:)

Zelony szlak z Łętowni na Lipowicę © gulik

Czyżby wrzosy? © gulik

Jak tu pięknie i błogo... © gulik

Biesiadnia Koła Łowieckiego- to tu można się napić bez ograniczeń:) © gulik

Leśniczówka i leśna ścieżka © gulik

Na szczęście nie padało:) © gulik

Fragmenty muru na Lipowicy © gulik

Pamiątkowa tabliczka © gulik

Pokaż trasę GPS


Miała być wycieczka...w pojedynkę, daleki dystans, sam na sam z trasą. Ale co to szkodzi zabawić się w przewodnika, gdy znajomi proszą o pasjonującą i nieznaną wycieczkę?:) Najlepiej taką niedaleko, w miarę po płaskim i nieznanych ścieżkach:) Więc pojechaliśmy do Rożubowic a stamtąd przez pola do Jaksmanic:) Moimi klientami byli Baśka i Grzesiek, którzy zarzekali się, że mnie kiedyś zabiją za takie wertepy:D:D:D Cóż, następnym razem pojedziemy do sklepu na oranżadę:) - ale przez Kopiec Tatarski:P

Widok na Złotą Górę w Rożubowicach © gulik

Zaorać tyle ziemi- bezcenne... © gulik

Pokaż trasę GPS

Wyjątkowo piękne popołudnie z normalną temperaturą do jazdy- grzech nie skorzystać:D Swoje rowerowe kroki chciałem skierować na Kalwarię, ale padło na Krasiczyn z przelotem przez Zalesie. Tam nieziemsko i co najważniejsze - miło się zdziwiłem, bo pojawił się nowy dywanik na starej, poniszczonej drodze:) Jedzie się miodzio!!!:):):)

Nowy dywanik do Zalesia © gulik

Cerkiew została zbudowana w 1924, w miejscu wcześniejszej murowanej cerkwi, zbudowanej w 1838, i spalonej w 1914. Jeszcze wcześniej w tym miejscu znajdowała się drewniana cerkiew. Obecnie cerkiew jest użytkowana przez kościół rzymskokatolicki i nosi wezwanie Narodzenia Najświętszej Maryi Panny.

Cerkiew św. Michała Archanioła w Olszanach © gulik

Droga do Krasiczyna © gulik

Pierwsza wzmianka o cerkwi w Korytnikach pochodzi z 1436 r. Obecna pochodzi z 1886 r. i od 1970 r pełni funkcję kościoła rzymsko-katolickiego. Prócz cmentarza komunalnego jest we wsi cmentarz żołnierzy węgiersko-austriackich z I wojny. Podczas II wojny wierni, oddzieleni granicą od parafii, rozpoczęli wznoszenie kaplicy nieopodal drogi Przemyśl - Dynów, nie ukończyli jej jednak. Kościół jest filią parafii Krasiczyn- w niedzielę jest jedna Msza Św a w tygodniu we czwartek.

Kościół pw. Św. Maksymiliana Kolbe w Korytnikach © gulik

Wnęttrze kościoła © gulik

Pogórze Przemyskie © gulik

Pokaż trasę GPS

Taki mały rozjazd w kręceniu po okolicy po dłuższej przerwie :) Nic ambitnego się nie stało, nic ciekawego też nie zobaczyłem, poza tym co już znane i powszechnie lubiane:) Wedle zwyczaju, trochę Sanu...:P

San w Krasiczynie wieczorową porą © gulik

Pokaż trasę GPS

Podróż niedokończona, bo jednak pech istnieje... i prześladuje swe ofiary! Tak jak na ostatniej wycieczce, tak i dziś złapałem kapcia, ale dwa razy:( Jedna dętka zapasowa nie wystarczyła, również wiązanie guza na ostatniej (też przebitej) nie pozwoliło na choćby awaryjny zjazd do domu... Trzeba było wzywać wóz serwisowy- ojciec lekko się zdenerwował:)Cóż, przynajmniej teraz wiem, że muszę wozić ze sobą co najmniej 5 zapasowych dętek:) Ale te wyjazdy są pouczające!:P

Lecz po kolei. Celem było poznanie trasy na Chyrzynę i zwiedzenie zabytków sakralnych z przeszłością greckokatolicką oraz przeprawienie się promem na Sanie do Krzywczy:)


Kaplica grobowa rodziny Drużbackich- ostatnich właścicieli wsi Prałokwce, którzy to ufundowali 1842 roku parafialną cerkiew greckokatolicką pw. Ofiarowania Matki Bożej. Kaplica mieści się współcześnie na terenie klasztoru Zgromadzenia Sióstr Służebniczek Najświętszej Maryi Panny Niepokalanie Poczętej -- kaplicę widać doskonale z drogi nr 28 prowadzącej do Sanoka.

Kaplica Drużbachich w Prałkowcach © gulik

Parafia pw. Świętego Marcina w Krasiczynie, erygowana w 1625. Dawna polichromia uległa zniszczeniu podczas II wojny. Ołtarz główny z 1954 wykonany wg projektu Stanisława Kochanka z Krosna, w warsztacie F.M. Paśków w Przemyślu, z drewnianą figurą Ukrzyżowanego. 2 ołtarze boczne zabytkowe, XVIII wieczne sprowadzone w r. 1972 z Dubiecka. Chrzcielnica rokokowa, drewniana, polichromowana, złocona, ładna snycerka. Przy niej przyjął Chrzest późniejszy metropolita krakowski kard. A.S. Sapieha. Organy 16 głosowe, pneumatyczne, wykonał w r. 1986 Jan Zych z Warszawy-Wołomina.

Kościół pw Św Marcina w Krasiczynie © gulik

Bajeczny San w Krasicach... © gulik

Pierwsza wzmianka o cerkwi parafialnej pochodzi z 1540 r. Obecna cerkiew pw. św. Michała Archanioła została zbudowana w 1899 r. Po wysiedleniu ludności ukraińskiej w 1945 r. stała opuszczona przez ok. 50 lat. Obecnie ponownie funkcjonuje tu parafia greckokatolicka i cerkiew została wyremontowana. Przed cerkwią murowana dzwonnica. Ikonostas i wyposażenie częściowo rozgrabione, w części przewiezione do muzeum w Łańcucie. Sporadycznie odbywają się greckokatolickie msze św., m.in. w dniu patrona, św. Michała. W pobliżu cerkwi położone są stawy hodowlane a w najbliższym otoczeniu właściciel pobliskiego gospodarstwa zrobił skład maszyn rolniczych i niepotrzebnych przedmiotów.

Cerkiew pw Św Michała Archanioła (1899) w Krasicach © gulik

Cerkiew pw Św Michała Archanioła (1899) © gulik

Cerkiew św. Michała Archanioła w Mielnowie – murowana filialna cerkiew greckokatolicka. Została zbudowana w latach 1898–1908 w miejscu starszej drewnianej cerkwi. Należała do parafii greckokatolickiej w Olszanach. Po wojnie cerkiew użytkowana była przez kościół rzymskokatolicki jako kościół filialny parafii św. Marcina w Krasiczynie. Obecnie kościół jest pw. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny.

Kościół katolicki w dawnej cerkwii pw Św Michałą Archanioła (1903) w Milenowie © gulik

Wniętrze kościoła w Mielnowie © gulik

Cerkiew pw. św. Michała Archanioła w Chołowicach – greckokatolicka, filialna cerkiew, zbudowana w 1897, obecnie Kościół Pojednania pw. Ducha Świętego. Na zdjęciu wejście na plac cerkiewny przez kamienną dzwonnicę-bramę, wzniesioną w latach 30. XX w. Na dzwonnicy wolno stojącej 3 dzwony odlane w r. 1991 w ludwisarni Walerii i Jana Felczyńskich w Przemyślu.

Dzwonnica a zarazem brama wejściowa do kościoła w Chołowicach © gulik

Podczas II wojny światowej pogranicznicy sowieccy urządzili w kopule punkt obserwacyjny. Podczas wycofywania się spalili cerkiew. W latach 1993–96 cerkiew została odbudowana w pierwotnym kształcie jako Kościół Pojednania pw. Ducha Świętego. Jest kościołem filialnym parafii w Krasiczynie. We wnętrzu Krzyż Pojednania oraz polichromia obrazująca działalność Ducha Świętego, wykonana przez muzułmanina Timura Karima. Obok wejścia do świątyni ocalałe fragmenty kamiennych nagrobków z dawnego cmentarza.

Cerkiew pw. św. Michała Archanioła w Chołowicach – greckokatolicka, filialna cerkiew, zbudowana w 1897, obecnie Kościół Pojednania pw. Ducha Świętego. © gulik

...malowane na niebiesko okiennice, słoneczniki wyglądają na ulice... © gulik

Kamienna plaża nad Sanem w Chołowicach © gulik

Obszerne zakole Sanu w Chołowicach © gulik

Okolice Chyrzyny © gulik

Cerkiew pw Św Szymona Słupnika w Chyrzynie- wybudowana w 1857 roku.
W 1507 r. w Chyrzynie istniała już parafia prawosławna. Następnie po przyjęciu Unii przez Rusinów przez wiele lat istniała parafia greckokatolicka, w 1805 r. pod wezwaniem Świętego Szymona Słupnika, której parochem był Symeon Kopystyński. Pod takim samym wezwaniem znajdowała się w miejscowości cerkiew. Terenem prawdopodobnej lokalizacji było miejsce obecnej szkoły. Nie jest rzeczą jasną, z jakich powodów przeniesiono parafię z Chyrzyny do Chyrzynki. Miejscowości te, kiedyś odrębne wsie, dziś są połączone terytorialnie. Faktem jest, że w roku 1857 wybudowano tam cerkiew pod wezwaniem Św. Szymona Słupnika z fundacji Adama hr.Starzeńskiego. Do dziś obok leśniczówki w Chyrzynce znajduje się cerkiew wybudowana - jak już wspomniano - w 1857 r. (odnawiana w 1911 r. i obecnie). Na sklepieniu i na ścianach zachowała się w dość dobrym stanie polichromia.

Remontowana cerkiew pw Św Szymona Słupnika (1857 © gulik

Polichromia z wnętrza cerkwii- nienajlepsza jakość foty:( © gulik

Prom dobija do brzegu Chyrzyny- po drugiej stronie Krzywcza © gulik

Uwaga! Rower na pokładzie:) © gulik

Prawie jak nad morzem © gulik

Cerkiew Narodzenia NMP w Krzywczy – murowana parafialna cerkiew greckokatolicka, znajdująca się w Krzywczy. Zbudowana na miejscu starszej, drewnianej cerkwi w 1841, odnowiona w 1911. Po wysiedleniu ludności ukraińskiej w 1947 r. cerkiew opuszczona i zdewastowana. W latach 60-tych XX w. wykorzystywana jako magazyn sprzętu liturgicznego, zwożonego z niszczejących, drewnianych cerkwi w okolicy. Obecnie nie użytkowana, doraźnie naprawiana przez służby konserwatorskie. Na generalny remont niestety brakuje środków.

Cerkiew Narodzenia NMP w Krzywczy (1911) © gulik

"... coś z początku, coś z końca. Trochę pieprzu, ciut mięty, część dróg prostych część krętych. Ciut poezji, ciut prozy, troch plew, troch ziarna, taka miość idealna." Michał Bajor - Miłość idealna

Do Prałkowiec jechałem w kropiącym deszczyku. Już miałem ochotę wrócić do domu, ale jak już wyciągnąłem rower... to zrobię zaplanowaną trasę jak należy! Nie zrobiłem, ale tam gdzie się zakręciłem też było syto, bo czasem świeciło słońce, albo chmurzyło się nieziemsko i mocno wiało:D


W Prałkowcach- [w latach 1977-81 zwano Nadsanie], znajduje się Sanktuarium Matki Bożej Zbaraskiej. Świątynia została ufundowana w 1842 przez Eustachego Drużbackiego, w miejscu starszej, drewnianej cerkwi, która spłonęła w 1840. Po wysiedleniu ludności ukraińskiej w latach 1945-1947 została przejęta przez Kościół rzymskokatolicki. W latach 60. XX wieku została wyremontowana. Współcześnie kościół należy do księży michalitów.

Sanktuarium Matki Bożej Zbaraskiej w Prałkowcach z zabytkową zwonnicą © gulik

Historia tego obrazu rozpoczyna się w XVI wieku w Zbarażu. Stanowi kopię wizerunku Matki Bożej Częstochowskiej. Zanim przybył do Prałkowiec w 1972 r., wcześniej w 1946 r. OO. Bernardyni przywieźli go do klasztoru w Leżajsku. Autor dzieła jest nieznany, choć przypuszcza się, że malarz wywodził się ze szkoły krakowskiej. Jego fundatorem był Janusz Zbaraski, właściciel Zbaraża. Malowany jest techniką olejną na ręcznie wyklepywanej miedzianej blasze. Reprodukcja Madonny Częstochowskiej znajdująca się w Prałkowcach pod Przemyślem różni się szczegółami. Zatroskane twarze Matki Boskiej i Dzieciątka są jaśniejsze. Brak cięć na obliczu Maryi. Przed obrazem modlili się królowie Polski: Jan Kazimierz, Michał Korybut Wiśniowiecki, Jan II Sobieski, książęta Zbarascy, Wiśniowieccy, Tyszkowscy, Potoccy, Zamojscy. Od 1972 roku Obraz znajduje się w Prałkowcach. Na ścianie frontowej kościoła ułożona została mozaika w barwach narodowych. Na jej tle znajduje się m.in. dziesięć orłów nawiązujących do różnych epok historycznych. Przy tabernakulum stoi srebrny kielich z grudką ziemi ze Zbaraża, z którego spływa biało-czerwona wstęga.

Obraz Matki Bożej Zbaraskiej © gulik

Fort GW VII "Prałkowce" - Zbudowany w latach 1881-1887, rozbudowany w 1914. Został wysadzony w powietrze w 1915, po II oblężeniu Twierdzy Przemyśl. Został częściowo rozebrany w latach 1920-1930. Niektóre betonowe elementy mogą zawalić się w każdej chwili więc zwiedzanie jest niebezpieczne.

Nienajlepszy wjazd do fortu Prałkowce... © gulik

Jednak z kilku bram prowadzących na dziedziniec fortu © gulik

Ambona- służy do strzelania... © gulik

... fotek:) © gulik

Droga lasem z Prałkowiec do Zalesia © gulik

Jak wyjeżdża się z Lasu Czerwin to wpada się na Zaleską Górę (403m), z której rozpościerają się przepiękne widoki!

Panorama Zalesia z Zaleskiej Góry (403m) © gulik

Po drugie stronie asfaltowej drogi, która przecina Zalesie na dwie części, wije się droga do szczytu Grabówka - 396m. Stamtąd idzie gruntowa droga przechodząca w polną, którą można dojechać do Rokszyc.

Droga prowadżaca z drugi szczyt w Zalesiu- Grabówkę (396m) © gulik

Miejsce mojego odopczynku a zarazem pstrykania fotek:) © gulik

Scieżka z Zalesia © gulik

Zjazd do Zalesia © gulik

Piękny kontrast zieleni z ponurością chmur... © gulik

W Zalesiu przebiłem koło:( Kara za jazdę do bezdrożach i kamieniach musi być... Ale pouczony nie tak dawnym spacerem 10 km z flakiem do domu, przygotowałem się na nowe wyzwania. Jadąc dziś przez miasto kupiłem nowiuśką dętkę i przydała się jak znalazł:):) A to miejsce serwisowe- kapliczka w Olszanach a w niej obraz Matki Bożej Kalwaryjskiej- taki sam jak na Kalwarii Pacławskiej!!!

Kapliczka w Olszanach- naprawa roweru.... © gulik

Obraz Matki Bożej Kalwaryjskiej © gulik

Przypadkiem natrafiłem na mapę rowerową Twierdzy Przemyśl stojącą między innymi mapami na półce. Jakoś tak odruchowo zerknąłem na okolice Pikulic, fortów Grochowce i Helicha, i pewne było gdzie pojadę tym razem:)

Pokaż trasę GPS

Na początku pokręciłem się nieco po południowych zboczach Zielonki zahaczając o rubieże Pikulic.

Malownicza ulica Piastowska © gulik

Rzut oka na Pikulicke... © gulik

...i na przekaźnik na Zielonce © gulik

Ukraiński Cmentarz Wojenny przy ul. Kasztanowej.Cmentarz został założony ok 1920r i spoczywa tu ok 2 tys żolnierzy Armii Wschodnio- Ukraińsskiej Republiki Ludowej walczacych pod dowódctwem Semmena Petlury.

Ukraiński cmentarz wojenny © gulik

Zjadz do Pikulic ulicą Piastowską © gulik

Fort V Grochowce- zbudowany w latach 1882-1886 jako typowy fort artyleryjski jednowałowy. Został częściowo wysadzony w powietrze w 1915, po II oblężeniu Twierdzy Przemyśl. Został częściowo rozebrany w latach 1920-1930.

Fort V Grochowce © gulik

Złote pola w Grochowcach © gulik

Fort Helicha na Iwanowej Górze (407 mnpm). Mocno zaniedbany i zarośnięty przez to słabo dostępny. Początkowo był to w latach 1854-1857 szaniec obozu warownego, przebudowany w 1878 na artyleryjski fort jednowałowy. W latach 1903-1910 zmodernizowany do obrony bliskiej. Został częściowo wysadzony w powietrze w 1915, po II oblężeniu Twierdzy Przemyśl. Został częściowo rozebrany w latach 1920-1930. Fort dominujący nad wsią Witoszyńce, flankujący międzypola Prałkowiec i Grochowiec. Położony na trudno dostępnym wzgórzu o tej samej nazwie, najwyższym w obrębie Twierdzy w terenie lesistym. Wzorowany był na Forcie III "Łuczyce".

Fort VI "Iwanowa Góra" Helicha © gulik

Widok z okloc Góry Wapielnicy (394m) © gulik

Widok na pola w stronę Kruhela Wielkiego © gulik

I na koniec zjazd do Prałkowiec przez Las o 100 zakrętach:)

Las o 100 zakrętach © gulik